وقتی آدم ها بد می شوند ...

سلام

خیلی موقه ها میشه که آدم ها بد میشن، چه از نظر خودشون، چه از نظر دیگران، چه کلا ... !

خیلی وقتا برام سوال میشه چرا آدم ها برای نظر دیگران، برای حق دیگران، برای خواسته ی دیگران، برای خواهش و پیشنهاد و راهنمایی دیگران ارزش قائل نمی شوند؟

آیا واقعا نمی خواهند یا تلاش واقعی می کنند و نمیشه ...!؟

از دست خودم هم ناراحت می شم که چرا وقتی عصبانی و ناراحت و دلشکسته می شم، همون موقه سعی نمی کنم ببخشم و ندیده بگیرم (^ خوب نمیشه، سخته دیگه، آدم وقتی عصبانیه ...^) یا اینکه سعی کنم خودم رو بذارم جای دیگران (^ اینم سخته، یا اون موقه سخته حداقل^) یا اینکه بی خیالش شم.

خوب جدی جدی سخته، وقتی حالت اول پیش اومده، شما بتونی حالت دوم رو اجرا کنی...!

اما دیگه یکم ناحقیه که وقتی ناراحت هستم هرچیزی که دلم بخواد به دیگری بگم (^ البته لوسه بچه نه نه ی ترسو رو یادم رفت بگم :دی !!!! ) بدونه اینکه ببینم آیا واقعا حقش هست، اینا رو بگم بهش یا نه، مخصوصا اگر از دوستای خوب و نزدیک باشه، یا اون از دوست خوبش چنین انتظاری نداشته باشه که اینا رو بهش بگه!

خلاصه، وقتی آدم ها بد میشن خیلی بد هستند، کاش بتونیم یکم بزرگ و با گذشت باشیم و از تقصیرات هم دیگه بگذریم، و صد البته واقعا برای هم، برای نظرات و درخواست های هم هم ارزش قائل بشیم.

امیدوارم روزی بیاد که هیچ موقه بد نشیم ...!

پ ن 1 : 2.22.13.13.2>3.29.33.13.2>3.33.28.17.33.2>1388>(3.14.37.44.22.12.2)>2.22.1>6.12.22.2>7.42.17.33.2>2.34.22.13.16.37.34.3>6.22.17.44.26.33.12.16.2>!!!

پ ن 2: همیشه اعداد از راست به چپ نوشته می شوند